ਛੱਡੀ ਮੋਬਾਇਲ ਗੇਮ ਖੇਡਣੀ ਦਿੱਤਾ ਕਿਸਾਨ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸਾਥ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹੋਇਆ ਢਾਈ ਲੱਖ ਦਾ ਮੁਨਾਫਾ

ਤਕਰੀਬਨ ਪਿਛਲੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋਂ ਕੋਰੋਨਾ ਮਹਾਮਾਰੀ ਅਤੇ ਲਾਕਡਾਉਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਦੇਸ਼ਭਰ ਵਿੱਚ ਲੱਗਭੱਗ ਸਾਰੇ ਸਕੂਲ ਕਾਲਜ ਬੰਦ ਕੀਤੇ ਪਏ ਹਨ। ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮੋਬਾਇਲ ਲੈਪਟਾਪ ਅਤੇ ਇੰਟਰਨੇਟ ਉੱਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਮੋਬਾਇਲ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦਾ ਸੀ। ਲੇਕਿਨ ਹੁਣ ਕੋਰੋਨਾ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਪੜਾਈ ਆਨਲਾਇਨ ਹੋ ਜਾਣ ਦੇ ਕਰਕੇ ਉਹ ਪੂਰਾ ਦਿਨ ਮੋਬਾਇਲ ਉੱਤੇ ਹੀ ਗੁਜ਼ਾਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਲਈ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਲੇਕਿਨ ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜਿੱਥੇ ਬੱਚੇ ਆਪਣੀਆਂ ਆਨਲਾਇਨ ਜਮਾਤਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੋਬਾਇਲ ਉੱਤੇ ਗੇਮ ਖੇਡਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਖੇਤਾਂ ਚੋਂ ਤਾਜ਼ਾ ਸਾਗ ਸਬਜੀਆਂ ਤੋੜਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਗਾਹਕਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚਦੇ ਹਨ । ਹਾਂ ਜੀ ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਝੱਜਰ ਦੇ ਮਾਤਨਹੇਲ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ 44 ਸਾਲ ਦਾ ਕੁਲਦੀਪ ਸੁਹਾਗ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਪੜਾਈ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਖੇਤੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਆਪਣਾ ਸਹਿਯੋਗ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ।

ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਕੁਲਦੀਪ ਨੇ ਦ ਬੇਟਰ ਇੰਡਿਆ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਦੋ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਦੋ ਏਕਡ਼ ਜ਼ਮੀਨ ਉੱਤੇ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਖੇਤੀ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਨੁਕਸਾਨ ਝੱਲਣਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਵਕਤ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਦੀ ਘੱਟ ਸਮਝ ਸੀ। ਨਾਲ ਹੀ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਵਿੱਚ ਮਿਹਨਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਮਜਦੂਰਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਡਾ ਖਰਚ ਵੱਧ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ। ਆਖ਼ਿਰਕਾਰ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਵਿਚ ਸਫਲਤਾ ਮਿਲ ਹੀ ਗਈ ਇਹ ਸਭ ਮੇਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਹੀ ਸੰਭਵ ਹੋਇਆ।

ਅੱਗੇ ਆਪਣੇ ਸਫਰ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਸਾਨ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਦਸਵੀਂ ਤੱਕ ਦੀ ਪੜਾਈ ਦੇ ਬਾਅਦ 1995 ਵਿੱਚ ਖੇਤੀ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰਸਾਇਨਿਉਕਤ ਖੇਤੀ ਹੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ 2003 ਵਿੱਚ ਖੇਤੀ ਛੱਡਕੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਪਣੀ ਕਰਿਆਨੇ ਅਤੇ ਮੋਬਾਇਲ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਦੋ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁੱਝ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਦੁਕਾਨ ਵੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਲੇਕਿਨ ਇਸ ਵਾਰ ਮੈਂ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਿਆ।

ਕੁਲਦੀਪ ਵਲੋਂ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਾਸਰੌਲੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਡਾ. ਸਤਿਅਵਾਨ ਗਰੇਵਾਲ ਤੋਂ ਮਿਲੀ ਹੈ । ਕੁਲਦੀਪ ਨੇ ਦੋ ਏਕਡ਼ ਜ਼ਮੀਨ ਉਪਰ ਮੁਸੰਮੀ ਸਬਜੀਆਂ ਦੀ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਲੇਕਿਨ ਸ਼ੁਰੁਆਤ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਡਾ. ਗਰੇਵਾਲ ਕੋਲੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਕੁੱਝ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ। ਲੇਕਿਨ ਜਦੋਂ ਕੁਲਦੀਪ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਜ਼ਮੀਨੀ ਪੱਧਰ ਉੱਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀਆਂ ਜਾਨਕਾਰੀਆਂ ਮਿਲੀਆਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਨੁਕਸਾਨ ਝੱਲਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਕੁਲਦੀਪ ਥੋੜ੍ਹੀ ਉਧੇੜਬੁਣ ਵਿੱਚ ਸਨ ਕਿ ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ…?

ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਮਸ਼ਵਰਾ ਕੀਤਾ। ਸਭ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹੁਣ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਹੀ ਕਰੋ ਤਾਂ ਕਿ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਹਾਲਤ ਸੁਧਰ ਸਕੇ। ਇਸ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੀ ਠੀਕ ਲੇਕਿਨ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬੱਚੀਆਂ ਨੂੰ ਜੈਵਿਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਉੱਗਿਆ ਭੋਜਨ ਮਿਲ ਸਕੇ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਹੌਸਲੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਫਿਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਦਾ ਜੋਖਮ ਚੱਕ ਹੀ ਲਿਆ।

ਹੁਣ ਕੁਲਦੀਪ ਆਪਣੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਟਮਾਟਰ ਦੋ ਕਿਸਮ ਦੀ ਮਿਰਚ ਸ਼ਿਮਲਾ ਮਿਰਚ ਕਕੜੀ ਖੀਰਾ ਪਿਆਜ਼ ਲਸਣ ਅਤੇ ਖਰਬੂਜੇ ਦੀ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਮੁੱਖ ਰੂਪ ਨਾਲ ਖਰਬੂਜ ਪਿਆਜ ਅਤੇ ਟਮਾਟਰ ਉਗਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਬਜੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਘੱਟ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਲਗਾਈਆਂ ਹਨ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਨਵਰੀ 2021 ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਖ ਵੱਖ ਫਸਲ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਅਪ੍ਰੈਲ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਤੋਂ ਲੱਗਭੱਗ ਸਾਰੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਇਨ ਚਾਰ ਪੰਜ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਫਸਲ ਤ ਹੁਣ ਤੱਕ ਉਹ ਲੱਗਭੱਗ ਢਾਈ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਤੱਕ ਦਾ ਮੁਨਾਫਾ ਕੱਢ ਚੁੱਕੇ ਹਨ।

ਬੂਟੇ ਲਗਾਉਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਮਾਰਕੇਟਿੰਗ ਤੱਕ ਹਰ ਕਦਮ ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਦਿੱਤਾ ਸਹਿਯੋਗ

ਕਿਸਾਨ ਕੁਲਦੀਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਫਲਤਾ ਆਪਣੇ ਬੱਚੀਆਂ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਮਿਲੀ ਹੈ । ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਤੋਂ ਹੀ ਕੁਲਦੀਪ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਰੇ ਦੇ ਬੱਚੇ ਖੇਤੀ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਮਦਦ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਜਤੀਨ ਸੁਹਾਗ ਗਰੈਜੁਏਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਰੇ ਦੇ ਬੱਚੇ ਪੰਜੇਬ ਸੁਹਾਗ ਅਤੇ ਅਰਜੁਨ ਸੁਹਾਗ ਅਜੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹਨ।

15 ਸਾਲ ਉਮਰ ਦੀ ਪੰਜੇਬ ਦਸਵੀਂ ਜਮਾਤ ਦੀ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪੜਾਈ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਉਹ ਆਪਣੇ ਤਾਊਜੀ ਦੀ ਵੀ ਮਦਦ ਕਰਦੀ ਹੈ । ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਮੈਂ ਸੋਨੀਪਤ ਦੇ ਮੋਤੀਲਾਲ ਸਕੂਲ ਆਫ ਸਪੋਰਟਸ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਲਾਕਡਾਉਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹਾਸਟਲ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਲੇਕਿਨ ਪਿਛਲੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋਂ ਘਰ ਤੋਂ ਹੀ ਆਨਲਾਇਨ ਪੜ੍ਹਾਈ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਘਰਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਅਸੀਂ ਸਭ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਟੀਨ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਸਵੇਰੇ ਅਸੀਂ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਸੈਰ ਲਈ ਜਾਈਏ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਤਾਊਜੀ ਦੀ ਮਦਦ ਵੀ ਕਰਨ ਲੱਗੇ।

ਪੰਜੇਬ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੁਰੁਆਤ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੇਤਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਲੇਕਿਨ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲੱਗਣ ਲੱਗਿਆ। ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਕੁਲਦੀਪ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਕੇ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸਾਗ ਸਬਜੀਆਂ ਦੇ ਬੂਟੇ ਲਗਾਏ । ਪੰਜੇਬ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦੋ ਏਕਡ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਏਕਡ਼ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹੁਣੇ ਡਰਿਪ ਇਰੀਗੇਸ਼ਨ ਸਿਸਟਮ ਲੱਗਿਆ ਹੈ। ਬਾਕੀ ਇੱਕ ਏਕਡ਼ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਬੂਟਿਆਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਖਾਦ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਕੀਟ ਰੋਕਣ ਵਾਲਾ ਬਣਾਉਣ ਤੱਕ ਸਾਰੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਬੱਚੇ ਵੱਧ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ । ਕੁਲਦੀਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਸ ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਤੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਮਜਦੂਰ ਨਹੀਂ ਲਗਾਉਣਾ ਪਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਸੌਖਾਲੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ।

ਮਿਹਨਤੀ ਕਿਸਾਨ ਕੁਲਦੀਪ ਦੇ ਬੇਟੇ 18 ਸਾਲ ਦੇ ਜਤੀਨ ਸੁਹਾਗ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪਿਛਲੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਖੇਤੀ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ। ਜਤੀਨ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਬਜੀਆਂ ਲਗਾਈਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਨਾਲ ਹੀ ਮੇਰੀ ਬਜ਼ਾਰ ਦੀ ਸਮਝ ਵੀ ਵਧੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਹੜੀ ਸਬਜੀ ਕਿੰਨੇ ਭਾਅ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਕਿੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਕ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜਤੀਨ ਪੰਜੇਬ ਅਤੇ ਅਰਜੁਨ ਦੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਦੋ ਚਚੇਰੇ ਅਤੇ ਮਮੇਰੇ ਭਰਾ ਭੈਣ ਵੀ ਸਵੇਰੇ ਪੰਜ ਵਜੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੱਚੇ ਪੱਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਬਜੀਆਂ ਨੂੰ ਤੋੜਦੇ ਹਨ।

ਅੱਗੇ ਜਤੀਨ ਦਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਸ ਵਿਚ ਸ਼ਰਤ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੌਣ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਬਜੀਆਂ ਤੋੜੇਗਾ। ਸਾਰੀਆਂ ਪੱਕੀਆਂ ਸਬਜੀਆਂ ਤੋਡ਼ਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਕੁੱਝ ਸਾਗ ਸਬਜੀਆਂ ਨੂੰ ਖੇਤ ਵਿਚ ਹੀ ਇੱਕ ਝੋਪੜੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੋਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕ ਆਕੇ ਸਬਜੀਆਂ ਨੂੰ ਖਰੀਦਦੇ ਹਨ। ਉੱਥੇ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਖੇਤਾਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਆ ਪਾਉਂਦੇ। ਪੰਜੇਬ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗਾਹਕਾਂ ਲਈ ਉਹ ਅਤੇ ਅਰਜੁਨ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਸਟਾਲ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਚਿਤ ਮੁੱਲ ਉੱਤੇ ਸਬਜੀਆਂ ਨੂੰ ਵੇਚਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰਬੰਧਕੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਬਣਨ ਦੀ ਚਾਹਤ ਰੱਖਣ ਵਾਲੀ ਪੰਜੇਬ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਬਜੀਆਂ ਵੇਚਣ ਵਿੱਚ ਦਿਕਤ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਲੇਕਿਨ ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਰੇ ਭੈਣ ਭਰਾ ਮੁਲ ਭਾਅ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜੈਵਿਕ ਖਾਣ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਵੀ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਉਹ ਸਵੇਰੇ ਸ਼ਾਮ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਦਿਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਪੜਾਈ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ

ਅੱਗੇ ਕੁਲਦੀਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਸ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਤਾਂ ਹੋ ਹੀ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਦਿਨ ਭਰ ਫੋਨ ਜਾਂ ਗੇਮ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਵੀ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਮੋਹ ਮੋਬਾਇਲ ਗੇੰਮ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਇਸ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸ ਦਿਨ ਕਿੰਨੀਆਂ ਸਬਜੀਆਂ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚੋਂ ਮਿਲੀਆਂ ਅਤੇ ਕਿੰਨੀਆਂ ਸਬਜੀਆਂ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ।

ਕੁਲਦੀਪ ਵਲੋਂ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਏਕਡ਼ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅਮਰੂਦ ਦਾ ਬਾਗ ਵੀ ਲਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਅੱਗੇ ਕੇਲੇ ਦਾ ਬਾਗ ਵੀ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਹਿਯੋਗ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਪੂਰਾ ਭਰੋਸਾ ਹੈ ਕਿ ਅੱਗੇ ਵੀ ਸਫਲਤਾ ਜਰੂਰ ਮਿਲੇਗੀ । ਮੈਂ ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਹੀ ਕਰਦਾ ਰਹਾਂਗਾ।