ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ 44 ਸਾਲ ਦਾ ਅਸ਼ੋਕ ਆਵਤੀ ਨੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਭਾਵੇਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਲੇਕਿਨ ਦਿਮਾਗ ਕਿਸੇ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਕਬਾੜ ਤੋਂ ਇੱਕ ਜੁਗਾੜ ਕਾਰ ਬਣਾਈ ਹੈ। ਜੋ ਦੇਖਣ ਵਿੱਚ ਫੋਰਡ ਕੰਪਨੀ ਦੀ 1930 ਮਾਡਲ ਵਰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।
ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਕਸਰ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਕਾਰਾਂ ਦੇ ਮਾਡਲ ਦੇ ਲਈ ਲੋਕ ਮੂੰਹੋਂ ਮੰਗੀ ਕੀਮਤ ਦੇਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੀ ਵਿੰਟੇਜ ਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਊਜਿਅਮ ਵਿੱਚ ਦੇਖਣ ਦੇ ਵੀ ਪੈਸੇ ਦੇਣੇ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਲੇਕਿਨ ਸਾਂਗਲੀ (ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ) ਦੇ ਅਸ਼ੋਕ ਆਵਤੀ ਨੇ 1930 ਫੋਰਡ ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਇੱਕ ਕਾਰ ਦਾ ਮਾਡਲ ਖੁਦ ਆਪ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਵੀ ਸਿਰਫ 30 ਹਜਾਰ ਰੁਪੈ ਦਾ ਖਰਚਾ ਕਰਕੇ।
ਇਹ 44 ਸਾਲ ਦਾ ਅਸ਼ੋਕ ਨਾ ਤਾਂ ਕੋਈ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਲੇਕਿਨ ਕਾਰ ਬਾਇਕ ਅਤੇ ਟਰੈਕਟਰ ਦੀ ਮਰੰਮਤ ਕਰਨ ਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਤਜਰਬਾ ਹੈ। ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਪੈਸਿਆਂ ਦੀ ਤੋਟ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਛੱਡਣੀ ਪਈ ਸੀ। ਲੇਕਿਨ ਸਿਖਣਾ ਉਸ ਨੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ। ਉਸ ਨੇ ITI ਵਰਗੀ ਤਕਨੀਕੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਵੀ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਲਈ ਲੇਕਿਨ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਸਿਖ ਲਿਆ ਹੈ।
ਅਸ਼ੋਕ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਬੇਟਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਤਵੀਂ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਗਰਾਜ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਗੱਡੀਆਂ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਲਗਾਉ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਸਿਖਾਇਆ। ਮੈਂ ਵੇਖ ਵੇਖ ਕੇ ਹੀ ਕੰਮ ਸਿਖ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਨੌਕਰੀ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਹੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਸੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਖੁਦ ਆਪਣਾ ਖੁਦ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਅਸ਼ੋਕ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਜੁਗਾੜੂ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਬਿਜਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੱਦ ਉਸ ਨੇ ਮੋਟਰ ਦੇ ਇੰਜਨ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਇੱਕ ਹਵਾ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀ ਚੱਕੀ ਬਣਾਈ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਵੀ ਅਸ਼ੋਕ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਚਰਚਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ।
ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਇਸ ਨਵੇਂ ਜੁਗਾੜ ਨਾਲ ਫਿਰ ਆਇਆ ਚਰਚਾ ਵਿੱਚ
ਅਸ਼ੋਕ ਹੁਣ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਚਰਚਾ ਵਿੱਚ ਹੈ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਬੇਟੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਕਿਤੇ ਇਕੱਠੇ ਜਾਣਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਸਮੱਸਿਆ ਸੀ। ਲੱਖਾਂ ਦੀ ਕਾਰ ਲੈਣਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਤੋਂ ਦੂਰ ਸੀ ਅਜਿਹੇ ਵਿੱਚ ਲਾਕਡਾਉਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਮਿਲੇ ਖਾਲੀ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਆਪਣੀ ਕਾਰ ਬਣਾਉਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ।
ਅਸ਼ੋਕ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਹਵਾ ਵਾਲੀ ਚੱਕੀ ਬਣਾਈ ਤੱਦ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਦਿੱਕਤ ਹੋਈ ਸੀ। ਲੇਕਿਨ ਇਸ ਵਾਰ ਮੈਂ ਯੂਟਿਊਬ ਤੋਂ ਵੀਡੀਓ ਦੇਖਕੇ ਫੋਰਡ ਦੇ 1930 ਦਾ ਮਾਡਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਲਈ ਸਾਰਾ ਸਾਮਾਨ ਮੈਂ ਕਬਾੜ ਤੋਂ ਹੀ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੰਜਨ ਟੁ ਵਹੀਲਰ ਦਾ ਲਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਅਸ਼ੋਕ ਨੂੰ ਇਹ ਕਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤਕਰੀਬਨ ਦੋ ਸਾਲ ਲੱਗੇ ਹਨ ਜਿਸਦੇ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਕੁਲ 30 ਹਜਾਰ ਰੁਪਏ ਖਰਚ ਕੀਤੇ ਹਨ। ਲੇਕਿਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕਾਰ ਜੁਗਾੜ ਨਾਲ ਬਣੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਰਜਿਸਟਰ ਨਹੀਂ ਕਰਾ ਸਕਦਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਰੂਰੀ ਕੰਮ ਦੇ ਸਿਲਸਿਲੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਕਾਰ ਨਾਲ 90 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਲੰਬੀ ਯਾਤਰਾ ਵੀ ਤੈਅ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਸ ਨੂੰ ਲਾਇਸੈਂਸ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਉਹ ਹੋਰ ਵੀ ਸਸਤਾ-ਪਣ ਅਤੇ ਚੰਗੀਆਂ ਜੁਗਾੜੂ ਕਾਰਾਂ ਦੂਸਰਿਆਂ ਲਈ ਵੀ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਜਦੋਂ ਵੀ ਆਪਣੀ ਕਾਰ ਲੈ ਕੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਲੋਕ ਉਸ ਦੀ ਕਾਰ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਖਿਚਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਕਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਆਪਣੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦੇ ਲਈ ਅਸ਼ੋਕ ਦੂਸਰਿਆਂ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ ਸਗੋਂ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਨਾਲ ਹੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਰਸਤਾ ਕੱਢ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। (ਖਬਰ ਸਰੋਤ ਦ ਬੇਟਰ ਇੰਡੀਆ)